Ο κρυπτοαντιστασιακός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος [Μάιος 1967]

[Κάντε click επάνω στη φωτογραφία για να τη δείτε σε κανονικό μέγεθος].

Ο κρυπτοαντιστασιακός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος [Μάιος 1967]

Τελικά, ο Χριστόδουλος ήξερε ότι γίνονταν βασανιστήρια επί χούντας ή το αγνοούσε πλήρως;;;

Δύσκολο να δοθεί απάντηση όταν έχουμε να κάνουμε με έναν τέτοιο ειλικρινήν ανυπόκριτον σεπτόν ιεράρχην.

Κατά 33,3% μάλλον κάτι είχε πάρει το αυτί του.
Δήλωση Χριστόδουλου, στις 11 Φεβ 2001:
«Ομολογώ ότι εγώ και η γενιά μου εδιδαχθήκαμε πολλά απ΄αυτά, τα οποία ευθύς μετά τη Μεταπολίτευση ο κόσμος και τα κόμματα κατελόγιζαν εις βάρος της Εκκλησίας. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είχε αποστείλει δύο επιστολές εις τον τότε δικτάτορα, τον Παπαδόπουλο, διαμαρτυρόμενος για ορισμένες απάνθρωπες μεταχειρίσεις ανθρώπων».

Κατά 33,3% δεν είχε ιδέα και τα έμαθε όλα αυτά εκ των υστέρων.
Δήλωση Χριστόδουλου, στις 04 Μαρτίου 2001, δηλαδή λίγες εβδομάδες μετά:
«Ομολογώ ότι δεν ήξερα πως γίνονταν βασανιστήρια, πως υπήρχε ΕΑΤ-ΕΣΑ... Στον κύκλο μου δεν είχα ακούσει τέτοια πράγματα, δεν άκουγα ξένους σταθμους , εκ των υστέρων τα έμαθα. Θα πει κανείς ότι ήμουν βαθιά νυχτωμένος. Μπορεί γιατί εγώ τότε σπούδαζα».

Και κατά 33,3%, ίσως ναι, ίσως όχι, αλλά δεν είναι αυτό το σημαντικό. Το σημαντικό είναι εάν μπορεί να έχει λόγο η Εκκλησία σε οποιοδήποτε πολιτικό καθεστώς.
Δήλωση Χριστόδουλου το Δεκέμβριο του 2006 στην εκπομπή "Portrait" της δορυφορικής ΕΡΤ:
«Αν θέλετε η εκκλησία να είναι μουγγή και να κάθεται στη γωνία, μην την κατηγορείτε ότι στην επταετία της δικτατορίας δεν μίλησε. Πολύ καλά έκανε και δεν μίλησε σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, ή επομένως, έχει το δικαίωμα η εκκλησία να έχει λόγο».

Ο Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή το 1962 και από τη Σχολή Θεολογίας το 1967. Από τις αρχές του 1967 υπηρετούσε ήδη την υπακοή και τη μετάνοια, υπό τον Ιερώνυμο. Το Μάιο του 1967, λίγες μέρες μετά το πραξικόπημα, η χούντα διορίζει τη λεγόμενη "αριστίνδην Σύνοδο" στην οποία επικεφαλής και Αρχιεπίσκοπος είναι ο Ιερώνυμος.


Ο Ιερώνυμος εκφράζει δημόσια την ευγνωμοσύνη του προς την Εθνικήν Κυβέρνησιν και προσωπικώς προς τον υπουργόν εθνικής παιδείας και θρησκευμάτων Κωνσταντίνον Καλαμποκιάν, πρώην Αρεοπαγίτην:
«Η Εθνική Κυβέρνησις ηθέλησεν ίνα η αναγεννητική πνοή την οποίαν αντιλαμβανόμεθα πνέουσα εις πάντας τους τομείς της δημοσίας ζωής πνεύση και εντός της Εκκλησίας. Επιθυμούμεν να επαναλάβωμεν τας προς την Εθνικήν Κυβέρνησιν προσωπικάς ευχαριστίας». [23 Μαΐου 1967]

Αμέσως μετά, η νέα Ιερά Σύνοδος και ο υπουργός Καλαμποκιάς, μετά όλων των γραμματέων και φαρισαίων, επισκέπτεται στο Τατόι, στο παλάτι, τον Βασιλέα Κωνσταντίνο Β' (ή ίσως ΙΓ', κατά τον ίδιο τον Βασιλέα, και πιθανώς και κατά τον χριστόδουλο) για τα τυπικά διαδικαστικά κ.λπ. κ.λπ.

Θα μπορούσε να λείπει από μια τέτοια ιστορική συνάντηση ο Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης;;;
Ασφαλώς, όχι.

Στη φωτογραφία, ακριβώς πίσω από τον Καλαμποκιά (δυο κεφάλια δεξιότερα του Εξαδάκτυλου) διακρίνεται το χαρούμενο καταγέλαστο προσωπάκι του 28χρονου τότε Χριστόδουλου Παρασκευαΐδη.

Τον Ιανουάριο του 1968, ο Χριστόδουλος διορίζεται επίσημα από τον Ιερώνυμο γραμματέας της Ιεράς Συνόδου. Στη θέση αυτή παρέμεινε και μετά την αλλαγή φρουράς (Σεραφείμ αντί Ιερώνυμου) έως ότου εκλέχθηκε Μητροπολίτης στις 13 Ιουλίου 1974, λίγες μόνο μέρες πριν πέσει η χούντα του Ιωαννίδη.

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά.
Φωτογραφίες με την ηγεσία της χούντας:
Από τον Ιό της Ελευθεροτυπίας.

Και από το βιβλίο του Μανώλη Βασιλάκη με τίτλο "Η μάστιγα του Θεού".

Αντιστασιακός, είπαμε.